راځئ چې یونغمه شوٌ

راځئ چې یونغمه شوٌ یوطرزد خپل سازونو کړو

ښکلی فضاء جوړه به په یو رنګ آوازونو کړو
راځئ چې خپل ځان رنګ کړودمینې دیورنګ سره
جوړ به سمندر شو لار به ورک د دریابونو کړو
راځئ چې نور ونه غولیږوهیڅ دکوم دښمن په چال
راځئ چې په رښتیا نور تعبیر د خپل خوبونو کړو
راځئ دا نورې شپې هم د قدر په شپه واړه وو
راځئ چې نورهم ستړی ځان الله ته په سوالونوکړو
راځئ چې د نفرت او د کینې جامونه ماتې کړو
راځئ چې ځان نورمست د محبت په شرابونو کړو
راځه چې نور پریدو (طاهري )دا خواراو زار ژوند
پیدا یو نوی ځای به د آسمان  په شهابونو کړو
شکرالله طاهري

وطن ته

تا د زړه په  وینو لوې  کړم  چې ځلمی یم
اوس په غم  دې که  مړنه شم څه سړی یم
که    دوستانو   ته  دې  ګل یم   د  ګلابو
هر غلیم  ته  دې  په سترګو  کې اغزی یم
که مې دا ځل دښمن وویست ستا  له کوره 
بیا  به  وایم  په  رښتیا  چې زه زمری یم
ته خوشبو یې زما د ژوند اومرګ وطنه
زه پخپل خزان هم خوښ دې په سپرلی یم
 د  ژوندي  قومونو څنګ  ته  په  راوړلو
که  زه مړ هم شم نو تل ترتل  ژوندی یم
د دنیا  طبیبان  څنګه  به  مې  روغ کړي
طاهري هجر یې  ایشتلی  په  زړګی  یم
                          شکرالله طاهري

سحرګره

ما چې وه لیدلې آشنا غلې وه
هغه سحرګره ډیره ښکلې وه
بیګاه د څوارلسمی سپوږمې رڼا
مخامخ یې مخ ته شرمیدلې وه
ما که پیژنده دا د ازل کاتب
دا قسمت مې ځان سره تړلې وه
تا که د راتلو خبر راکړی وای
وینه مې د زړه درته شیندلې وه
هغه ډیره ښکلې پیمخه بُدری
زما د یار د حسن پوره وړې وه
ستایو بې روخي نه طاهري یاره
ټوله شپه د ځان سره ژړلې وه
شکرالله طاهري