Friday 22 August 2014

اوس په غم دې که مړنه شم څه سړی یم



تا د زړه په وینو لوې کړم چې ځلمی یم
 اوس په غم دې که مړنه شم څه سړی یم
 که دوستانو ته دې ګل یم د ګلابو
 هر غلیم ته دې په سترګو کې اغزی یم
 که مې دا ځل دښمن وویست ستا له کوره
 بیا به وایم په رښتیا چې زه زمری یم
ته خوشبو د ابدې ژوند یې ای ګله
 زه پخپل خزان هم خوښ دې په سپرلی یم
 د ژوندي قومونو څنګ ته چې رانشي
 تر هغې به زه نه وایم چې ژوندی یم
 د دنیا طبیبان څنګه به مې روغ کړي
 طاهري هجر یې ایشتلی په زړګی یم
 شکرالله طاهري

چې په هیڅ ځای هم نه دریږي خو هوا ښکاري



په زړه مې اوسي خو په سترګوبیا جدا ښکارې
 یواځې مانه څه چې ځان نه هم خفا ښکارې
 نه چاته ګوري نه د چا پروا وي ور سره
 چې په هیڅ ځای هم نه دریږي خو هوا ښکاري
 د چا چې مخ ته نه جګیږي نه ټیټیږي سترګې
 کوم فرشته راته د شرم ا و د حیا ښکاري
 طاهري یاد یې چې په زړه او خیال یې په نظر
 داسې چې تل راسره ګرځي خو زما ښکاري
 شکرالله طاهري

اوښکې چې نه وځي پر مخ مې خو حیا ورځي


 اوښکې چې نه وځي پر مخ مې خو حیا ورځي
 ګنې ماشوم هم چې پیدا شي نو ژړا ورځي
 د ژړا ډير خبرې دي خو دوی پرې نه کړي ژړا
 چې د خندا هم نه وي بیا دوې له خندا ورځي
 د سیاست نه هم بس هغه ډمګري جوړه شوه
اوس لیډرانو ته هم هر رنګه ګډا ورځي
 زړه کې مې اوسي خوتپوس مې هیڅ دحاله نکړي
 ښکلو ته هم د تغافل هر رنګ آداء ورځي
 طاهري دومره دردولی یو ګردش د حالات
 چې د خندا په خبر هم مونږ ته ژړا ورځي


غزل : شکرالله طاهري

د ژوند څه افسانه ده



 چاته خوب دی چاته خیال چاته هم دا ترانه ده
 خو هیڅوک نه پوهیږي چې د ژوند څه افسانه ده
 کله زهرو نه ترخه شي کله شاتو نه خواږه
 کله درد کله دوا کله هم بیا غم خانه ده
 هریو باسي یو تصویر د ژوند د فکر له هنداره
 چاته ښکلی چاته هم ډیره بدرنګه زمانه ده
 څوک دغم کاروان یې بولي څوک یې هم خوږه نغمه
 ډیراخلاص او ډیر نفرت نه هم ژوند خپله دیوانه ده
 چاته غټه مصیبت چاته هم دا لوې نعمت دی
دهرچا خپل نظر دی دهرچا بیل آئینه ده
 ددې ژوند نه مرګ ښه دی طاهري دا ساحروایې
 خلاصوي دې له هرغمه وڅکه ډیر ښه پیمانه ده

شکرالله طاهري

سترګې مه توروه پرې یې ده خمارې




سترګې مه توروه پرې یې ده خمارې
 تورزلفان پرمخ خورې که تار په تارې
 راشه راکه لاس دمینې سفر لنډ کړه
 انتظار به دې ترڅو کړمه د لارې
 رقیبان که دې په سر شیندې ګلونه
 دزړه وینه به دې وشیندم په لارې
 طاهري یو د آشنا غم خو مې ندی
 د دنیا غمونه ډیر دي بې شمارې

ش - طاهري

زه د هغه قوم بچۍ یم چې اختر نه لري





خوشحالي څه ته وایي دوې ترې خبر نه لري
 زه د هغه قوم بچۍ یم چې اختر نه لري

 د سرسړي لري ډیر خوڅوک پرې نه ټولیږي
غم د پرېدي خوري دوې پخپلو نظر نه لري
 زه د هغه قوم بچۍ یم چې اختر نه لري

 هغه چې سوځي داسې د خپل نفرت په اور کې
 مینه هیڅ نه پیژني ، هغه دلبر نه لري
 زه د هغه قوم بچۍ یم چې اختر نه لري

 دهریو دین اومذهب مطلب په سوله ژوند دی
 دخدای په هیڅ کتاب کې ځای شور او شر نه لري
 زه د هغه قوم بچۍ یم چې اختر نه لري

 یو څو ښکلې لفظونه ترې کربان که طاهري
 مینه همدې ته وایي کوم بل هنر نه لري
 زه د هغه قوم بچۍ یم چې اختر نه لري
ش- طاهري



هرابتدا چې وي ځان ته انتها لري بل


هرابتدا چې وي ځان ته انتها لري بل
 خو انتها چې وي هم بیا ابتدا لري بل
 دا زمونږ خلک چې داسې مړه دي د مرګ پسې
 دوې خو ایمان لري چې بیاهم دنیا لري بل
 قضاوت مندو دې دا هیڅکله هیره نه کړي
 هرقضاوت چې وي بیاهم یو قضا لري بل
 چې کربلا جوړوي ولې دوې نه پوهیږي
 چې هریو کربلا بیاهم کربلا لري بل
 که اقتدا غلط وي طاهري غلط مه شه
 چې غلط اقنتدا هم بیا اقتدا لري بل
 ش - طاهري

ویجاړې ځمکې هم اخلي نوی ساه


ویجاړې ځمکې هم اخلي نوی ساه
 نوی موسم ته بدلوي رنګ هوا
 کوچي مارغان چې بیا راځي وطن له
 په غم ځپلو زړونو اخلي خندا
 لمر د غمونو هم ډوبیږي هلته
 د خوشحالۍ طلوع چې اخلي رڼا
 د مینې رنګ داسې رنګ دی چې
 د زړه زنګ پرې ځي زړه اخلي ځلا
که طبیعت اخلې ښکلا د ژوند نه
 ژوند هم اخلي د طبیعت نه ښکلا
 ولې حالاتو نه شي تنګ طاهري
 چې په صبر جوړیږي نوی دنیا

 شکرالله طاهري

مخونه سپین او شفاف خو زړونه نور لري دوي



مخونه سپین او شفاف خو زړونه نور لري دوي
 غږیږې ډیر چې ښکلي نیتونه نور لري دوې
 دا ځینې ،ځینې خو خپل مکتب هم نه پیژني
 شعارونه بیل لري خو کارونه نور لري دوې
 د یو توحید بنده ګان د یو مذهب لارویان
 د خپل پیرانو په شان رواجونه نور لري دوې
 د زخمي روح ملت تریخ خاطره یو خو نه دی
 د لعنتي جنګ ځنې یادونه نور لري دوې
 د تبعیض زهر د څکلو خراب عمل خو نه دی
 داسې ډیر بد عمل بد فعلونه نور لري دوې
 طاهري څومره چې دې پوره ارمان وي د زړه
 زړونه مونږ پیژنو ارمانونه نور لري دوې

ش - طاهري

ای ژونده زه دې پیژنم لدې کافر ادا نه



 ای ژونده زه دې پیژنم لدې کافر ادا نه
 چې اړوې یودم او ناڅاپي مخ د هرچانه
 د وخت د مخ رنګ کله به بدلیږي څوک خبر دی
 د پرون بادشا هم لکه ګدا نن ځي دنیا نه
 د قوم او ملک د ګټو په نوم دین خرڅوي خلک
 ترجیح شو مسلمان ته د دنیا ګټه عقبا نه
 دښمن دې پریدي کله چې اوچت کړې سر دنیا ته
 په دومره دسیسو هم نه پوهیږې ای افغانه
 ترڅو به مونږ په صبر ،صبر ګورو دې آسمان ته
دا کله به خبریږي عرش پاک مو لدې آه نه
 ای کاش طاهري ته دلته پیدا نه وای د سره
 چې نه شو دې زغملۍ دومره ویر ددې دنیا نه

 ش . طاهري

په وینو غرقې قافیلې مو لاتیر شوي نه دي




ښکلو وږمو نه ډک د ګلو فصله مه راځه زر
 په وینو غرقې قافیلې مو لاتیر شوي نه دي

 نوی بهار که د موسم تقاضا هم وي مونږ نه
 تیر پسرلي چې زخمي کړي لا هیر شوي نه دي

 چیرته دې لاړ شي مسافر چیرته دې واړوي ځان
 د بد حواسۍ دا عالم خو هیڅ کوم در نه لري

 هره ورځ دلته هرخوا کې یو قیامت جوړیږي
خو دلته یو د بل نه هیڅوک هم خبر نه لري

 زمونږه صبر به یې خاورو سره یو کړي آخر
 پرچا چې زمونږ آه او افغان هیڅ کوم اثر نه لري

 پخپله کور کې هم بې خطر اوسیدلۍ نه شي
 څوک چې د خپل در او دیوار له نیت خبر نه لري

 ژباړن ش - طاهري





غزل





جدا خو هغه وي چې لیرې دې له خوا اوسي
 زما د زړه په هر یو غږ آشنا ، آشنا اوسي
 نه مې په خوب نه په ویښه ځي له مخه ځنې
 د زړه آواز نه هم چې وځي بیا مې سآه اوسي
 لیرې خونه دی ماسره ده، زما سره به وي تل
 که په خندا مې نه وي نو بیا په ژړا اوسي
 هیچا ته ما نه دي ویلي چې جدا یې رانه
 هر چاته وایمه چې ، جدا دې اداء اوسي
 که ورته ګورې راشه ګوره پکښې ټول مینه ده
زما د زړه آئینه هرچا ته صفا اوسي
 مه ګرځوه یې رانه خدای دپاره پریده، چې تل
 د ژوند تیاره مې ستا د مخ په لمر رڼا اوسي
 هیربه دې نشي طاهري هیره به یې نکړې مینه
 په هرغزل هره ټپه کې چې دا ستا اوسې

ش-  طاهري

غزل



 چوپه چوپتیا نن زمزمې وهي بیا
 تنهایې هم راته نغمې وهي بیا
 هغه خوب وړۍ ارمان ویښه شوله
 د زړه هنداره کې چمبې وهي بیا
 د نوي ژوند اوسیلې اخلي امید
 تازه هوا په زړه غوتې وهي بیا
 دچا دعشق طوفان تغیان راوړی
 د زړه ساحل ته مې څپې وهي بیا
 مینه یې بیا غږ په ټپو راکوي
مست خیالونه ورته پښې وهي بیا
 زردشتي یاد یې په زړه اورجوړکړی
 حسرتونه پکې لمبې وهي بیا
 جنون مات کړي ځنځیرونه دي خپل
 د عقل کور کې ذلزلې وهي بیا
 لیګلی خط یې د ریبارپه لاس چې
 ناامید عشق دې په خیرې وهي بیا
 طاهري زړه چې شي دردمند دمینې
 کله غزل کله ټپې وهي بیا

ش -طاهري





مینه


ګل د ګلاب نه هم خایسته ده مینه
 نرمه ، پسته لکه اوبه ده مینه
 شراب به نه وي خو شراب ځنې هم
 ډکه له هر یو رنګ نشه ده مینه
 چاویل چې اور دی خو زر نه بلیږي
 او که بیا بل شي سره لمبه ده مینه
 چاویل چې مه کړه هیڅ وفا نه لري
 مکر فریب دی دوکه ده مینه
 د ښکلوجال دی پکښې ولیږي مین
لکه یو دام دی پټکه ده مینه
 قاتل دی مینه قتلوي عاشقان
 لکه قصاب غوندې بې زړه ده مینه
 سکون به نه لري آرام نه لري
 په کوم یوزړه کې چې پرته ده مینه
 ظالم دی ډیر آزاروي مظلومان
 بس د غمونو خزانه ده مینه
 خو مینه وفا او رضا ته وایي
 دخدای او د رسول هم زده ده مینه
 طاهري ټول عمر وفا څوک نه کړي
 خو د وفا نه هم خوږه ده مینه

غزل


مونږ سره هم آشنا ، عجب ، عجب کارونه کیږي
په بند او تړلي ،کوټو مو بارانونه کیږي
پدې وینا به نور یواځې لیونیان غولیږي
دچا چې بدوي خپل نصیب نو پرې ظلمونه کیږي
آزار د زړونو آشنا کار د غریبانو نه وي
خو په هر لوبه دلته پرې زمونږ سرونه کیږي
چیرته چې ځو چیرې چې اوسو ګواښیږو په مرګ
زمونږ په هرکلی او کور چې بمبارونه کیږي
دا هم دځان سره چې وړې نوڅنګه ژوند به وکړو...
ستا په یادونو خو زمونږ تسل د زړونو کیږي
دچا په سترګو اوښکې داسې به ټولیږي ساجد
دلته چې هروخت زمونږ د بربادی یادونه کیږي

شاعر ساجد ژباړن - طاهري

غزل



زوړهم د ځوانه ځنې د ځوانۍ رنګ اخلي
 خوند چې په ځوانۍ نوي ژوندهم ترې زنګ اخلي
 زه چې د یار سرې سترګې ګورم نشه کیږمه
 هغه چې یار نه لري ځي دې ځان ته بنګ اخلي
 څنګ ته یې چې یار نه وي ګرځي دې لونګ پسې
 یار یې چې تر څنګ وي نو څله به لونګ اخلي
 زور او ځواني خپله یو نشه ده چې زور لري
 زوړ او کم زور دکوم نشې زور په څنګ اخلي
 نور خلک چې نلري زور نو تښتې طاهري
 دوې خو افغانان نه دي چې په پیسو جنګ اخلي


ش - طاهري

خرڅیږي ضمیرونه دلته


هرڅه ارزان دی چیرته جګ دي قیمتونه دلته
 په څو سکو باندې خرڅیږي ضمیرونه دلته
 د انسان وینه ،عصمت او عزت دوې خرڅوي
 چاسره نشته نور چې خرڅ کړي غیرتونه دلته
 آخر مذهب ځنې به هم یو ورځ توریږي زړونه
 دومره په نوم یې چې کوي خلک قتلونه دلته
 چې حق ویلوته دوې ګونګ وي آوریدو ته یې کوڼ
 داسې به څنګه نو بدلیږي تقدیرونه دلته
 عالم خو هغه وي چې ښایي ښه عمل دنیا ته
 کنه نو خر هم بیا په شا وړي کتابونه دلته
 دیموکراسې دوې شرمولي په شرونو داسې
 چې خلک ترې اخلي د چوکیو میراثونه دلته

ش -طاهري

Thursday 21 August 2014

څلوریزه



طبیعت ډک دی له رنګ چې  رنګین کمان جوړیږي
کله بدرنګ  او کله هم  ښکلی جهان جوړیږي
د انسانیت درسونه اخلي حیوانان هم دلته
خو د انسان نه هم کله ،کله حیوان  جوړیږي

ش- طاهري

داسې زر مه ځه جانانه




داسې زر مه ځه جانانه لا دا زړه موړشوی نه دی
 لا یي ګل سپړلی نه دی لا سپرلی راغلی نه دی

 پریده چې نورهم تازه شي هوا ، ښه وږمه، وږمه شي
 دا نظر خو لږ توده شي یو څه وزانګي نشه شي
 لا سپوږمی وتلی نه ده ماښام غوړیدلی نه دی
 داسې زر مه جانانه لا دا زړه موړشوی نه دی
 لایې ګل سپړلی نه دي لا سپرلی راغلی نه دی

 پریده چې کیسه، کیسه شي ژوند لږ نورهم ښایسته شي
د شپې د آواز له خونده لږ نورهم دا زړه تازه شي
 پریده چې تیاره ، تیاره شي غماز لا خوب وړی نه دی
 داسې زر مه ځه جانانه لا دا زړه موړشوی نه دی
 لا یي ګل سپړلی نه دی لا سپرلی راغلی نه دی

 ګرما ګرمه حوصليو کي تود بدن خو لږ ساړه شي
 ستړی ستړی یو جانانه لږ خو ساه مو په دمه شي
 شفق نه دی غوړیدلی لمرهم نه دی غورځیدلی
 داسې زر مه ځه جانانه لا دا زړه موړشوی نه دی
 لا یي ګل سپړلی نه دی لا سپرلی راغلی نه دی

 ش - طاهري


















غزل



مخونه سپین او شفاف خو زړونه نور لري دوي
 غږیږې ډیر چې ښکلي نیتونه نور لري دوې
 دا ځینې ،ځینې خو خپل مکتب هم نه پیژني
 شعارونه بیل لري خو کارونه نور لري دوې
 د یو توحید بنده ګان د یو مذهب لارویان
 د خپل پیرانو په شان رواجونه نور لري دوې
 د زخمي روح ملت تریخ خاطره یو خو نه دی
 د لعنتي جنګ ځنې یادونه نور لري دوې
 د تبعیض زهر د څکلو خراب عمل خو نه دی
 داسې ډیر بد عمل بد فعلونه نور لري دوې
 طاهري څومره چې دې پوره ارمان وي د زړه
 زړونه مونږ پیژنو ارمانونه نور لري دوې

شکرالله طاهري


غزل


 ای ژونده زه دې پیژنم لدې کافر ادا نه
 چې اړوې یودم او ناڅاپي مخ د هرچانه
 د وخت د مخ رنګ کله به بدلیږي څوک خبر دی
 د پرون بادشا هم لکه ګدا نن ځي دنیا نه
 د قوم او ملک د ګټو په نوم دین خرڅوي خلک
 ترجیح شو مسلمان ته د دنیا ګټه عقبا نه
 دښمن دې پریدي کله چې اوچت کړې سر دنیا ته
 په دومره دسیسو هم نه پوهیږې ای افغانه
 ترڅو به مونږ په صبر ،صبر ګورو دې آسمان ته
دا کله به خبریږي عرش پاک مو لدې آه نه
 ای کاش طاهري ته دلته پیدا نه وای د سره
 چې نه شو دې زغملۍ دومره ویر ددې دنیا نه

 ش . طاهري

غزل

ښکلو وږمو نه ډک د ګلو فصله مه راځه زر
 په وینو غرقې قافیلې مو لاتیر شوي نه دي

 نوی بهار که د موسم تقاضا هم وي مونږ نه
 تیر پسرلي چې زخمي کړي لا هیر شوي نه دي

 چیرته دې لاړ شي مسافر چیرته دې واړوي ځان
 د بد حواسۍ دا عالم خو هیڅ کوم در نه لري

 هره ورځ دلته هرخوا کې یو قیامت جوړیږي
خو دلته یو د بل نه هیڅوک هم خبر نه لري

 زمونږه صبر به یې خاورو سره یو کړي آخر
 پرچا چې زمونږ آه او افغان هیڅ کوم اثر نه لري

 پخپله کور کې هم بې خطر اوسیدلۍ نه شي
 څوک چې د خپل در او دیوار له نیت خبر نه لري

 ژباړن ش طاهري

غزل


 د کوم خطا ځنې مې بیا ځان ته خیرا اخیستی
 په کوم ګناه دې رانه بیا دخولې خندا اخیستی؟
 چا راته ووېل چې سپین مخي وفا لري ډیر
 ځکه خو مالګه مې زخمونو ته دوا اخیستی
 له تا نه ښه دي هغه خلک چې مې خاندي په حال
 ستا دا چوپتیا خو ددې زړه سکون له ما اخیستی
 دا ستا له مخه خو دنیا وو راته ښکلی اشنا
 ته چیرته لاړې چې دنیا نه دې ښکلا اخیستی
 راشه چې رادې وړمه زه په وچو شونډو موسکا
له داسې شونډو نه طاهري ډیر دعا اخیستی

 ش - طاهري

مبارک دې وي اختر





هره شپه مو شپه د قدر هره ورځ مو وي اختر
 مبارک دې وي اختر
 لیرې اوسي دې غمونه لیرې ودې اوسي شر
 مبارک دې وي اختر
 خوشخالي دې کور په کوروي کامیابې مو په هرلور وي
 ددې ګران وطن هرګوټ دې د سپرلۍ په شان سمسور وي
تل دې ښاد وي او آباد وي افغانان د لراو بر
 مبارک دې وي اختر

 لکه اختر مو زندګي شه سوله ، امن مو روزي شه
 هره ورځ مو لکه اختر تل همداسې قیمتي شه
 د ژوند هریوه شیبه مو تل روښان وي لکه لمر
 مبارک دې وي اختر
 لمونځ روژې مو شه قبوله ، ورسزه عبادتونه
 زحمتونو او ربړونو ته مو خدای ورکړي اجرونه
 دا دعا د طاهري ډالۍ قبول کړئ د اختر
 مبارک دې وي اختر

 شکرالله طاهري

غزل


هر کار ځان له حد لري که نه لري ؟
 ظلم هم سرحد لري که نه لري ؟

 ولې به زه نه ژاړم له غمه یې
 زړه دی آخر درد لري که نه لري ؟

 څومره به توئیږي په مکرونو نور
 وینه ده دا بد لري که نه لري؟

 دومره چې  نامرده ګذارونه کړي
دا ګاونډیان مرد لري که نه لري ؟

 وایه د نفاق دې تعویض ګرو ته
دا جادو هم  رد لري که نه لري ؟

 ش - طاهري