وطن یاد

وطن یاد به دې هیچیرې پرې نږدي په کراره
هرځای له به وږمه درته لیږي دا خپله خاوره 
خوشبومې د وطن دخاورې نشته بل دیار کې
دا ګل نه پیدا کیږي هیڅ دبل وطن ګلزار کې
حرم دباغ خوشبو دی نور خوشبو ورته بې کاره
وطن یاد به دې هیچیرې پرې نږدي په کراره
دهرچا قیمت قدر وي دخپل وطن په درکې
عزت او نوم که غواړي څوک هغه دی وطن سرکې
هرچا ته به کشمیروي خو زماجنت دی یاره
وطن یاد به دې هیچیرې پرې نږدي په کراره
خوشبومې دوطن هروخت ځان خواته راکاږي
هرڅو چې هیرومه یې زړه هومره پسې ژاړي
وطن نوم چې څوک اخلي زړه مې کیږي په دره زاره
وطن یاد به دې هیچیرې پرې نږدي په کراره
شکرالله طاهري)

مه ویریږه

مه ویریږه د هغی نه د خپل خدای نه چه ویریږي


وه ویریږه د هغې نه د هیچا چه نه ویریږي


لیرې ساته ځان دغم نه تانه لیرې غم به زوړ شي


ځان سره که څوک غم ساتې سړی خپله پرې زړیږي


پام چې ونکړي فریاد د دنیا خلک یې هیڅ ناوري


که یې کړې نو وکړه خدای ته چې دردمندوته رسیږي


کاڼه شوي او ړوند شوي دي زمونږ دا حاکمانو


ځکه خو د خپل ملت ددي احوال نه نه خبریږي


ډیر دې وګټله مال دولت د خوار خلکو په وینو


د حرامو په دولت کله د چا زړګی مړیږي


سرخوپریده دزړګي دوینې رنګ به دې هم سپین شي


که خبرشې له دې درده کوم چه زما په زړه تیریږي


په کلام د طاهري که ددردمندو زړه ډک کیږي


خو قسم دی په لیکلو کې يې خپله هم ژړیږي

مینه رمز دعبادت دی

مخ مې کیدی په لحد کې مخامخ د وطن لورته



چې مې سترګې کتی نه شي دپردیو خاورو ګورته


اتحاد ډیر غټ جوړ شوی چې نابود دې کړي غافله


تا به غوږ نیولی نوی د شیطان دې شورماشور ته


دوحدت لاسونه ورکړی چې بیا جوړشي دخالد فوځ


داوعده ده ټینګ به نه شي ټول جهان بیاستاسوزورته


د نفرت په اور به سوځې ته پخپله که دې بل کړ


یو د مینې ډیوه بل کړه که رڼا غواړی دې کورته


مینه رمز د عبادت دی دنیا ده پیدا د مینې


نفرت اوردی د دوزخ ځانونه ما چوئ دې اورته


ته پخپل لاسو پخپله ورانوې خپل بنیادونه


دنیا خاندي ناپوهي ته دې ته نه ګورې پیغورته


خپل مینځي جنګ یوآفت دی خدای دې ورک کړي له وطنه


طاهري کړي ننواتی لاس نیولی آسمان لورته


شکرالله طاهري

غزل

توریې کړو چې تیز شي نظر نورهم دتیرو سترګو



خدای خبر چې بیا به څومره وژني په چړو سترګو


بیا د زړونو ښکار ته راوتلې د سینګار سره


ګوري راته خاندي خماري آشنا په سرو سترګو


بیا به سوزوي ورته وزرې پتنګان په شوق 


شمع چې بل کړې ده بیا اور پخپل تودو سترکو


داسې به ښکاریږي بې آزاره او آرام خلکو !


څوک دې غلط نشي قاتلانو په دې مړو سترګو


په یو نظر به یوسي د زړګي سکون په غلا درنه


نکړي د امن طمع هوښیار د غلچکو سترګو


وژنې طاهري نن صبا هرڅوک د ټوپک په زور


خو وژني مې آشنا پخپل ملالو غمزدو سترګو


شکرالله طاهري

غزل

کله چې ستا یاد مې ددې خپل خیال په ټالونو وړي



خوب رانه دوصل حسرت بیا په شوګیرونو وړي


وې ما خو توبه کړې وه بیګاه چې نوریې نه څکمه


دا د ازل لیکه مې جامونه په لاسونو وړي


ته خولاړې ورک شوې ګمنامی کې هم ګمنام شولې


یاد دې نه پریدي آرام راځي پخپل باغونو وړي



ډیرمې د دنیا غمونه تیر په صبر صبر کړو


خوستا طوفاني غم طاهري موج کې د دردونو وړی


شکرالله طاهري

جنازه مې د ارمان ځي کس بللی نشم


زخمې سوی ځیګر یم خوحال ویلی نشم


غمونو او دردونو د دنیا یم ډیر زپلی


نصیبه بس دی نور دې ستم زغملی نشم


په تورتوروسترګو نشتروهي په زړه بیا


لا یو زخم جوړ ندی زه بل خوړلی نشم


شام او سحر وي تاته دا میکشي مبارک


د خوار خلکو د وینو زه جام څکلی نشم


د سترګونه مې نم هم غیرت له ډاراوچیږي


عجبه بې وسي ده چاته هم ژړلی نشم


د عدل او دانصاف قانون ټول شود دنیا نه


د سر قاتل ته هم اوس زه هیڅ ویلی نشم


آشنا ډیر بې عزت دې زه وویستم له دره


له شرمه خپل ګریوان ته هم اوس کتلی نشم


دزړه په تیخانه دې دغم ګنج راټول کړی


طاهري یاره نور دې له درد وتلی نشم

راځي

تندر به پریوزي طوفان راځي



کله چې آه مې په دهان راځي


په زلزله به شي ورانه دنیا


چیرته چې زما دژوند داستان راځي


لږ مې په ژوند قدر ساته آشنا


چې پس له مرګه بیا ارمان راځي


په مجبوري چې وطن نوي پریښۍ


هر ګړۍ قهر به په ځان راځي


ځما جنګ ځپلې ځما وران وطنه


سوله دې کله په دامان راځي


هرخوا لګیا دی ورانوي دې خلک


په جوړولو به کوم ځوان راځي


دمظلوم آه تیز دی فولاد زوبوي


طاهري ځان ساته چې ګران راځي

آخري د زړه سلام

آخري د زړه سلام



پتنګ غوندې مې ښکاري بیلتانه دعشق مقام


آخر دیدن دی واخله آخري د زړه سلام


ما ویل چې د هرچا منت به وړم ستا دپاره


هر غم هرمصیبت به هیروم دعشق په لاره


قبول به کړم په ځان به غلامي دې د غلام


آخر دیدن دی واخله آخري د زړه سلام


ستا تصویرمې ایښی دی د زړه په آئینه کې


دا ستا د یاد ډیوه به بلوم په خپل سینه کې


وبه کړم زیارت دې د مخ هر سهار ماښام


آخر دیدن دی واخله آخري د زړه سلام


خپل خوښي به درکړم تانه وا به خلم غمونه


ښکل به کړمه ستا په زړه چې څومره وي دردونه


آرام به کړمه ستا دپاره ځان باندې حرام


آخر دیدن دی واخله آخري د زړه سلام


داسې به په مینه څوک رسوا وتلی نه وي 
دومره بي آبرو به دې بل چا شړلی نه وي


څومره چه دې زه له دره وویستم بد نام


آخر دیدن دی واخله آخري د زړه سلام


بس که طاهری نوردغم خبرې پریده  


مه جوړه وه نور داد درد غزلې پریده   


مه خوره نورمي ته د سر ماغزه پخپل کلام


آخر دیدن دی واخله آخري د زړه سلام

دامینه آسان کار ندی

دامینه آسان کار ندی هرڅوک عاشق کیدی نشي



پتنګ غوندې هرڅوک په اوردشمعې سوزیدی نشي


عاشق خو قربانیږي معشوقې د هر اداء ځنې


مني په عشق کې هرستم چې راشي د دنیا ځنې


دا کاریو سربازي دی هرڅوک سر نه تیریدی نشي


پتنګ غوندې هرڅوک په اوردشمعې سوزیدی نشي


مینه په زور نه کیږي عشق زور کله منلې ده


د مینې دا مقام د شاهنشاه سر ټیټه کړې ده


د مینې د زور مخ ته سکندر هم ټینګیدی نشي


پتنګ غوندې هرڅوک په اوردشمعې سوزیدی نشي


دعشق په رنځ اخته هروخت په سره اورکې سوزیږي


خوب نلري تمامه شپه د ځان سره ژړیږي


وصال دعشق دوا ده څوک په بل شۍ جوړیدی نشي


پتنګ غوندې هرڅوک په اوردشمعې سوزیدی نشي


غالب وایې عشق اور دی چې آسانه نه بلیږي


اوکه بل شي په آسانه بیرته دا بیا نه سړیږي


دمینی اورډیرتیزوی هرڅوک مخ ته ودریدی نشي


پتنګ غوندې هرڅوک په اوردشمعې سوزیدی نشي


وطنه ستا د عشق نه غیر کامل کله ایمان دی


ساتو به دې آزاده تل همدا زمونږ پیمان دی


دا ژبه د پښتون دی طاهري دا بدلیدی نشي


پتنګ غوندې هرڅوک په اوردشمعې سوزیدی نشي

خطرزنګ

بیا فرنګ راغلی دی رښتیا په وطن ننګ دی ؟
یا نفاق راوړی ورور د ورورسره په جنګ دی
بیاپه کوم نفرت نن ټوټه کیږی افغان خاوره ؟
یا د کوم ګاونډ یا د دښمن چال او نیرنګ دی
بیا اباسین ژاړي څنګه سورلمن په وینو
ښکاري کوم چنګیزیا هلاکو یې ناست په څنګ دی
ښکاري بیا چغار د آزادی د بلبلانو
بیاهرخواجګ شوی دخوشحال دتوری شرنګ دی
بیا په کربلا کې نن د حق نا رې جګیږي
یابیا دکوم یزید لښکرراغلی په غورځنګ دی
بیا نن په ګولیو د خیبر زړه سوری کیږي
بیا دکومې میندې زړه په خوله دکوم پلنګ دی
بیا شمع بل شوی قرباني د وینو غواړي
بیا د کوم پتنګ سر په داو د نام او ننګ دی
بیا قربانوي ځوی ابراهیم چې خدای رضا شي ؟
یا د چا د زړه توټه د کوم قصاب په چنګ دی
بیا رښتیا اسلام ته ګواښیږي صلیبیان نن ؟
یا زمونږپه زړونو دکینې او نفرت زنګ دی
سوله دی ایمان چې دخدای هم ډیرخوښیږي
سوله داسلام اصلي نامه اواصلي رنګ دی
جوړدی دسیسه غټه دښمن نه لوې ګړنګ ته
یو شئ پښتنو ورونو همدا دخطر زنګ دی
مونږه جوړه کړی طاهري دادوزخ ځان ته ؟
یا دغه دنیا ټول سراسر داسې بدرنګ دی
شکرالله طاهري

مینه

مینه



مینه کار دزړه ده مینه کیږي په جذبه باندې


عقل هیڅ کار نلري په کاراو بارد زړه باندې


مینه حکومت کوي د هر عاشق دزړه په سر


مینې نه غیرنکړي زړه دبل چا مشوره باندې


مینه ده جنون جنون کې ښه اوبد تمیزنه وي


سوزي پتنګان ځکه د شمعې په لمبه باندې


عقل وي په سرپه ځوان اوزوړکې فرق نلري


پوهه به زیاتیږي د سړي په تجربه باندې


علم په عمل دی بې عمله عا لم نه کیږي


ډیر خلک ایږدي به کتابونه په تاقچه باندې


مینه دوطن هم یو نشه ده یو بیل خوند لري


هرڅوک نه پوهیږي طاهري پدې نشهَ باندې

ساقي

سا قي راکه پیاله راکه چې غمونو دیوا نه کړم



د زخمي زړګۍ علاج به نورزه ستا په میخانه کړم


زه خوهغه شراب نه څکم چې بیخودمې کړي له خوده


د سروشونډوشربت راکه چې داځان پری مستانه کړم


یوځل بیا ته جلوه وکړه چې لوږی شم ستا د سر نه


ستا د شمعې مخ رڼا وه چې دا زه یې پروانه کړم


تنها یو غم په سر ندی چې تیریږي به په صبر


داسې غم د پاسه غم سره به څنګه ګزاره کړم


که رښتیا را باندې وایې دا ډیرسخت په ما تیریږي


چه رقیب یې څنګ ته ناسته زه دلیرې نظاره کړم


دا د ظلم انتها ده ته یې ګورې لویه خدایه


راته وایه چې بل چا ته دا ګریوان پاره پاره کړم


دې کې شک نشته چې سخت دۍ مهربان په بندګانو


ندامت نه ډ کې سترګې بیا به زه ورته ښکاره کړم


داسې پریده چه به ګرځم( طاهري) زه سرګردانه


د ظالم صیا د د لاسه څنګه جوړ آشیانه کړم

خوشبو دوطن

سا قي راکه پیاله راکه چې غمونو دیوا نه کړم



د زخمي زړګۍ علاج به نورزه ستا په میخانه کړم


زه خوهغه شراب نه څکم چې بیخودمې کړي له خوده


د سروشونډوشربت راکه چې داځان پری مستانه کړم


یوځل بیا ته جلوه وکړه چې لوږی شم ستا د سر نه


ستا د شمعې مخ رڼا وه چې دا زه یې پروانه کړم


تنها یو غم په سر ندی چې تیریږي به په صبر


داسې غم د پاسه غم سره به څنګه ګزاره کړم


که رښتیا را باندې وایې دا ډیرسخت په ما تیریږي


چه رقیب یې څنګ ته ناسته زه دلیرې نظاره کړم


دا د ظلم انتها ده ته یې ګورې لویه خدایه


راته وایه چې بل چا ته دا ګریوان پاره پاره کړم


دې کې شک نشته چې سخت دۍ مهربان په بندګانو


ندامت نه ډ کې سترګې بیا به زه ورته ښکاره کړم


داسې پریده چه به ګرځم( طاهري) زه سرګردانه


د ظالم صیا د د لاسه څنګه جوړ آشیانه کړم

ټول عمر وفا

داسی به هیڅوک نه وی چې ټول عمروفا کوي



کله کله خپل زړګي هم تا سره جفا کوي


زه آشنا په تیز نظرایشتلی یم د زړه په سر


دا وخت مې د دوا نده خلک دې دعا کوي


جارشمه قربان شمه د خوږ آشنا په دې اداء


خپله زخمي کړی یم او خپله مې دوا کوي


ای کاش چې دې په ژوند آشنا لږقدرساتلی وای


اوس خومې دمرګ په وخت کې هرسړی ژړاکوي


چاته دې خدای نه ښایي یو دارنګ بېروخي دیار


څنګه چې زما سره دا زما خپله آشنا کوي


ډک د دې دنیا لمن دی سراسر ګناه ځنې


هر یو د آدم بچی به دلته یو خطاه کوي


خپله زه نفرت لرم ای طاهري وحشت ګنم


څوک چې دوه یوشوی زړه د یو بل نه جلاکوی

ښه وکړه

درست متل دی چي ښه وکړه بیا یې واچوه دریاب کې
بد به هله نیکي ګرځي که دې واچوه مرداب کې
زما د سر دښمن راغلی چې نن ماته انصاف راکړي
زه پوهیږم چې به څه کړي؟ فیصله زما په باب کې
نور د صبر حوصلې کنډول مې مات شو اې دلبره
زه تر څوپورې به ګورم دا ستا مخ ته په حجاب کې
ساقي پریده چه ډوبیږم ستا د سترګو په کوثر نن
کوم نشه چه دلته ښکاري هغه نشته په شراب کې
چې اوبو د سره تیر شي طاهري نجات بیا نه وي
غرقه شوی سړی هڅی لاس اوپښې وهي سیلاب کې
ته پخپل رحمت تقصیراو ګناه معاف که لویه خدایه
سخته ورځ راته په مخ دی که مې نیسې په حساب کې

غزل

نورڅه غم راسره نشته یوستا یاد دی په سینه کې
ستا دهجردرد مې ځي راځي هر وخت دزړه چینه کې
هر سهارماښام ایږدمه ستا دمخ زیارت ته شمع
ما ایستلۍ ستا تصویر دی دخپل زړه په آئینه کې

همدا وچې لامده شوي زرغون پاڼو رنګ راوړی
که د کوم عاشق دزړه وینه ګډ شوی په خینه کې
ستا د ډیر بې وفائې نه زړه کې جوړ شو پرهارونه
خداې دپاره نور لاس مه وهه دې زخم دیرینه کې
ما د زړه په تل جوړ کړی یو د مینې محل تاته
بسم الله که راشه کیده قدم ته یې په زینه کې
راکه طاهري له خدایه د آخرت بری راکه
چه نایاب دولت دی نشته د دنیا په ګنجینه کې

موری

ته یونایاب ګنج اودولت ددې دنیا یې مورې
زما دژوند بله ‌‌‌ډیوه دمخ رڼایې مورې
ته یې دمینې محبت اوشفقت ګلالی
ته یې دخداې مهرباني اودرحمت یوډالی
ته سعادت مې ددنیا او دعقبا یې مورې
زما دژوند بله ‌‌‌ډیوه دمخ رڼایې مورې
ته یې زما دامیدونوارمانونو هما
ته یې زمادتصوراودفکرونو دنیا
ته مې دخیال اودخوبونو یورښتیا یې مورې
زما دژوند بله ‌‌‌ډیوه دمخ رڼایې مورې
دژوندانه دسفر تا راته کتاب راکړی
دښه اوبد تمیزاوفرق تا بیحساب راکړی
ته مې دهر قدم اولارې رهنما یې مورې
زما دژوند بله ‌‌‌ډیوه دمخ رڼایې مورې
تا راته ژبه تا شناخت ددې خپل ځان راکړی
دمعرفت درس تا دځمکې او آسمان راکړی
ته مې دتورو او تیارو شپو سبا یې مورې
زما دژوند بله ‌‌‌ډیوه دمخ رڼایې مورې
تازحمتونه ډیر ګاللی زما په درد او علاج
تاخوایستلی زما دسکون اوراحتونو ډیر باج
ته مې غم خوارته مې همدرداومسیحاءيې مورې
زما دژوند بله ‌‌‌ډیوه دمخ رڼایې مورې
زما د ناآرامه او زخمې زړګی دوا ته یې
هرمسرت او هر خوشي مې ددنیا ته یې
ځکه ګران په طاهري ته ترهرچا یې موری
زما دژوند بله ‌‌‌ډیوه دمخ رڼایې مورې

ای صبح کې میائی

ای صبح کی میائی توکی شب ما سحر شود
کی روشنی میکنی کی تاریکی حذر شود
ای خوشبویِ نسیم صلح کی میوزی بسویِما
کی میبری این رنج وغم کی حال ما دګرشود
ای باران تازه سازِ روح پژمرده ګان
به این روی تشنګان کی ترا نظر شود
خون میچکد از دل هر بلبلک این چمن
کی میبری تواینخزان کی ګلستان زسرشود
ای آهِ پر سوز دلِ آوارګان این وطن
کی میرسی به عرش تا از درد ما خبرشود
ظالم هیچ نمی داند ارزش خون مظلومان
موسا بزن عصا که این فرعون زیروزبرشود
ای کبوتر سفید قاصد ز شهر دوستی
نامه بیار زصلح تا صلح و صفا به سرشود
دست دعا زآسمان طاهری نه کنم دور
تا باران لطف او به این دیار و درشود

وطن جوړیږی

وطن جوړیږی خو په ټینګ عزم او ایمان جوړیږي
په قرباني د شخصي ګټو او د ځان جوړیړي
په یوه ستورې رڼا نه راځي تیاره دنیا کې
په ډیرو ستورو بیا ښکلی روڼ آسمان جوړیږي
یولاس نه نخیژي کوم ټک او نه جوړیږي کوم کار
لاسونه ورکړئ سره یو شئ بیا جهان جوړیږي
هر یو مشکل ته پیدا شویده  یو لار د خلاصون
بیماران هم په دوایې د طبیبان جوړیږي
طاهري یاره ما بیګاه ډیر خواږه خوب لیدلی
سوله راځي او زمونږ ګران افغانستان جوړیږي

آخر به ځي دا توره شپه

آخر به ځي دا توره شپه رڼا به بیا راځي
د ښکلی او روښانې ژوند دنیا به بیا راځي
ورک به شي دا ظلم او ستم په مظلومانو
نه به بیا ورانیږي کلۍ کور د غریبانو

لاړ به شي د غم دور د خندا به بیا راځي
آخر به ځي دا توره شپه رڼا به بیا راځي

غریب او بینوا به په بمونو نه مړ کیږي
پاک عصمتونه به نور دلته نه خر څیږي
باران د رحمتونو زمونږ په خوا به بیا راځي
آخر به ځي دا توره شپه رڼا به بیا راځي

د جنګ اودجګړې نه به نور خلک ستړی کیږي

د زوراو د زیاتي قانون به هیڅ نور نه چلیږي
په بد کارونو هرچا ته حیاء به بیا راځي
آخر به ځي دا توره شپه رڼا به بیا راځي

دا کرکه او نفرت به نور ورک کیږي د وطن نه

یو ښکلې ګلستان به بیا جوړ کړو دې چمن نه
د مینې محبت پاکه فضاء به بیا راځي
آخر به ځي دا توره شپه رڼا به بیا راځي

خلک په رشوت او په خیانت به بیا شرمیږي
د غدر او د غلا نه به بیا هرسړی یریږي
د خپل وطن خدمت فکر او سودا به بیا راځي

آخر به ځي دا توره شپه رڼا به بیا راځي
د صلحې آرامۍ جنت به جوړ کړو دلته بیا
دردمند او د زخمي زړونو مرحم به کړو پیدا
ددې بسمل روحونو مسیحاء به بیا راځي
آخر به ځي دا توره شپه رڼا به بیا راځي

ناراض او مرور ورونه به واچوو پخُلا

پرې به نکړو نور به ددې خپل بدن اعضاء
نه به د دښمن په ډُول ګډا به بیا راځي
آخر به ځي دا توره شپه رڼا به بیا راځي

خوندي به شي هریوحق دبشر او انسانیت دلته

ټینګ به شي قانون د انصاف او عدالت دلته
طاهري یاره زیرې مې په تا به بیا راځي

آخر به ځي دا توره شپه رڼا به بیا راځي