ای صبح کی میائی توکی شب ما سحر شود
کی روشنی میکنی کی تاریکی حذر شود
ای خوشبویِ نسیم صلح کی میوزی بسویِما
کی میبری این رنج وغم کی حال ما دګرشود
ای باران تازه سازِ روح پژمرده ګان
به این روی تشنګان کی ترا نظر شود
خون میچکد از دل هر بلبلک این چمن
کی میبری تواینخزان کی ګلستان زسرشود
ای آهِ پر سوز دلِ آوارګان این وطن
کی میرسی به عرش تا از درد ما خبرشود
ظالم هیچ نمی داند ارزش خون مظلومان
موسا بزن عصا که این فرعون زیروزبرشود
ای کبوتر سفید قاصد ز شهر دوستی
نامه بیار زصلح تا صلح و صفا به سرشود
دست دعا زآسمان طاهری نه کنم دور
تا باران لطف او به این دیار و درشود
No comments:
Post a Comment