Wednesday 29 September 2010

ساحرلدهیانوي

                                                                           
 ژباړن:  شکرالله طاهري

(دسهار منزل لیرې نه ده)
دشپې مسافره ستړې مُشې دسهار منزل لرې نه ده .
دځمکې پدې پراخه غیږه کې دشپې ځای دیو څو شیبو دپاره وي.
دتیارې ټټرڅیره کړه اووګوره یونوی سهار پکښې ویښ ولاړه ده .
ورځ به په تیریدومجبوروي خولمرپه ختلومجبورندی.
کلونوکلونونه غلي اوچپ خلک به اوس خپل حق اخلي.
اوس به چې څه کووپه ډاګه به یې کوواوچې څه وایوپه ډاګه به یې وایو.
بسمل پشان زارزارمړکیدل ددې زمانې رواج ندی.
مات به شي زنګ وهلي ځنځیرونه او ویښ به شي ویده شوي نصیبونه.
دلوټیدونه ترڅوبه دا په وینو ککړزنګ وهلي تُورې ساتنه کوي.
نشي پاتې کیدی په دې دنیا کې ترڅوچې دټولو خوښه نه وي.




(ای شریفو ا نسانانو)!
خپله وینه یا د بل، آخر د بني آدم وینه ده .
جنګ په لر وي یا په بردټول عالم د سولې مرګ دی .
بم په کورونو وریږي اوکه په سرحد، دآبادي روح ترې زخمې کیږي .
خپل پټي اور آخلي او که دنورو، ژوند دلوږې سره مخامخ کیږي .
ټینکونه پرمخ ځي او که شا ته ، زور يې پرمځکه ده .
د بری خوشحالي وي اوکه د ناکامی غم خو ژوند پر مړو ژاړي .
جنګ خو خپله یو ستونزه ده ، جنګ څنګه مشکل حل کولای شي .
جنګ که دنن دپاره اوراو وینه دربخي خو سبا دپاره دلوږې اومحتاجي زیرې درکوي .
دخداې دپاره ای شریفو انسانانو !
دجنګ اور که مړ کړئ دا به ډیره ښه وي .
مونږ او تاسو په یو انګړ کې اوسیږو ، دلته چې شمع بل وي ډیره ښه ده .
د یو څه ګټې په خاطر دوینو تویول څه ضرور دی .
دکورد تیارې د ورک کولو په خاطرد کورسوځول څه ضرور دی .
دجنګ او زور آزمولو دپاره خو نورمیدانونه هم شته
یواځې د وژنې او وینو تویولو میدان ولې .
د ژوند حاصل عقل هم دی، یواځې جنون خو ندی .
نو راځئ پدې بدبخت دنیاکې دفکر رڼا عام کړو .
سوله او آرامي ته چې قوت ورکوي ، د داسې جنګونواهتمام کړو .
دوحشت او بربریت دجنګ څخه د تمدن او پرمختګ په لور .
دوژنې دسیاست او جنګ څخه ، د سولې او انسانیت په لور .
د مفلسي او غلامی دجنګ څخه دسرشاری دامن او آزادی په لور.
دجګړه ماری د قیادت څخه ، دبې وزلو داوښکو دپاکولو په لور .
دجنګ او جګړې دفلسفې نه ، دیو آرامه او هوسا ژوند په لور .
ددولت دګټولو دجنګ څخه ، دخلکو د خوشحالی اوخد مت په لور .






(وینه نذِر ورکوي ژوند)
 زمونږ دنیاکې دګلستان لټونکی
دلته بهارنه راځي داوربڅرې جګیږي.
زمونږپه تیاره فضا کې دخوشحالی رنګ نه پیداکیږي.
دلته دیو لمرخاته نه تربله پورې د دار دځړولو ټالونه اچول کیږي.
دلته هره ورځ یوکس دمرګ منزل ته روانیږي.
هغه لیډر چې څووار لاره یې ورکه کړې ده.
دجمهوري اودیموکراسي ترپردې لاندې.
محبس زندان او ربړونه دي .
دسولې اوامن په نامه دجګړي پلانونه دي .
د انصاف په نارو د نفاق کارخانې دي.
په زړونوخوف جاسوسي او په لبانو قلفونه.
په سرموداوسپنیزو قید خانو جبرونه دي،مګر :
کله دمینځه تلۍ شي په زور او ظلم سره،
هغه فلسفې کوم چې سوځولی دانسانانو ماغزه.
هیڅ یو ستمګرلښکرغلا کولی نشي،
دانسان دویښه شوې روح بغاوت .
قدم قدم وینه نذِر ورکوي ژوند.
دانسان دارتقا قافلې پرمخ ځي.
داور اوفولادو دنظام زړه رپوي.
دبغاوت ډُولونه هرطرف وهل کیږي.
ځوانان لګیدلې مشعلونه پخپل لاس نیولي.
غرونه اوبیابان هم په خوځیدو دي.
زما د آواز بندول امکان لري،
مګردژوند آواز څوک نشي بندولای.
داوراود فولادو فصلونه څومره چې تیزهم وي،
دوخت دبدلون رفتارنشي ودرولای.
دنوي خیالونودآلوتنومخ ته خنډ اچونکو؛
دنوي خلکو تیزرفتارڅوک درولای شي؟
دتورې تیارې نظام لرونکوچې په تورو زندانونومو پناه اخیستۍ؛
دهمدې ځای نه دسهار لښکر به وځي.
سره بیرغونه به رپیږي په آسمان.
دختیز او لویدیځ کناري به سره یو ځای شي.
څومره طوفانونه چې راځي رادې شي،
څومره تندرونه چې راځي رادې شي.
خو هغه ګلان چې باید شنه شي شنه کیږي به .






مرګ اوژوند
دمرګ زړه که څه هم دتیږې څخه جوړه شوې ،خوبیا هم دژوند څخه ډیرمهربانه ده .
مرګ خو یوځلې رنځ درکوي خو ژوند هروخت ستا دخوښی دښمن وي .
لږترلږه سکون او آرام خومومي ، دچا ژوند چې دمرګ لاس ته ورځي .
رنګ ، ذات، نوم او دولت دا ټول شیان ژوند پیژني ، خو مرګ سره دا توپیرونه نشته.
دمرګ نه که څه هم چاته ګټه نه رسیږي،خوبیا هم دژونددغلامی څخه سړی خلاصوي.
که مرګ چاته د خندا وخت نه ورکوي،خو د ژړاڅخه یې دتل دپاره آزادوي .
که مونږ ونه اوسو نوغم به چاته راځي،دامرګ دی چې دغم هریوداستان ختموي.


(زمونږ نړی)
زمونږپدې نړی کې دډیروکلونو نه دظلم اوزیاتی توره شپه حکومت کوی،تاسوداسې فکر ونه کړئ چې دا دنن خبره ده .دکوم وخت نه چې ځمکه پیدا شوې اودنیا جوړه شوې مونږهمداسې دژوند پسې مړه یو.دمرګ طوفانونه زمونږدکورونوپرټټرناست دي اود اوراود وینوباران په مونږ وریږي.څه به وکړومجبوري ده ، دا دپخوانونه مونږته سوغات پاتې شوی، مونږ دتیارو څخه وتلی یو خوبیاهم زمونږ دټټرو څخه رڼا نه جګیږي، مونږځنګلونه په ښارونو بدل کړی خوبیاهم دځنګل خوې اوعادت مونه ده پریښۍ. پخپل بدنام انسانیت موقسم چې مونږ تراوسه حیوانیت ندی پریښۍ ، مونږسقراط ته دزهروپیاله اوعیسا ته د پهانسۍ ډالۍ ورکړی، دګاندې ټټرموسوری سوری کړل اوکینډي موپخپل وینو ولمباوه .هرمصیبت او کړاوو چې په انسان راځي په هغه کې خپله دانسان لاس وي.
دیوریشیما په سوزیدلې ځمکه اود ناګاساکې په ویرانه فضاء قسم، پرکومو خلکوموچې دځنګل قانون ورواچاوه ،هغه دایټمي دورداړونکي مونږیو. مونږدبربادي په لاره دومره مخکې تللی یو چې دواپسی هیڅ لاره نشته. دانسان وینه په دومره ساغرونوتقسیم شوی،چې نورنوداسې محفل داسې ساقي نشته چې دهغې لاس خالي پاتې وي. ددغوتیاروهمدومره زوروو، دې نه وروسته به د رڼاګانو نړی خاماخا
راځي.




(خودظلم په خلاف)
مونږسوله غواړو خو دظلم په خلاف،اوکه جنګ ضروري ده نوبیاجنګ دې وي .

که دظالم مخه ونه نیول شي داهم پخپله یوظلم دی،قاتل ته څه نه ویل هم په قتل حسابیږي .
مونږد خپل سرسره لوبې کوو، ترڅوحق بری ته ورسیږي .
هغوته ووایه ! (څوک چې دباطل دلښکروملګرتیا کوي )که دجنګ په زورګټل وي نوبیا جنګ ټیک دی.
ظالم نه ذات لری اونه مذهب ،نه قوم لری اونه نصب، دظالم په شونډوهروخت دهغې دګناهونو ذکروي.
دځمکې پرمخ ظلم اوستم خاښ نه شي غوړولای. پدې تاریخ ښه پوهیږي اوزمانه يې ګواه ده .
پریده چې دځینوتنګ نظروسترګې همداسې ړندې وي.دا د سروزرو جنګ نه دی اونه دادځمکو جنګ دی، دا جنګ دبقا د اصولونوجنګ دی.
کوم وینې چې مونږ نذرورکړی ځمکې ته ، دګلاب دګلونوپه خاطردي ، دهمدې وینود رنګ څخه به سپړیږي دسولې پسرلی .
ژباړن :شکرالله طاهري










































































































































 






















No comments:

Post a Comment